Αγάπη τι δύσκολο πράγμα;

Δε με ενδιαφέρει να μ’αγαπάς όλες τις προβλέψιμες στιγμές. Έτσι μ αγάπησαν κι άλλοι. Εσύ θέλω να με αγαπάς αλλιώς. Θέλω να με αγαπάς όταν σου κάνω τη ζωή δύσκολη. Tις ώρες που γκρινιάζω, που παραπονιέμαι, που δεν είναι όλα αγάπες και λουλούδια. Να με αγαπάς όταν αποτυγχάνω παταγωδώς, όταν χάνω τη γη κάτω από τα πόδια μου και δεν ξέρω αν θα βγάλω τη μέρα. Και κλαίω. Ίσως και χωρίς λόγο.

Θέλω να είσαι εκεί όταν προσπαθώ να σε καταλάβω μα δεν μπορώ, όταν κάνω ηλίθια λάθη ακόμη και εκφραστικά και σου ζητάω συγγνώμη. Να μου κρατάς το χέρι και να πολεμάς για μένα, ακόμα κι αν ξέρουμε και οι δύο πως μ’ έχεις κερδίσει από καιρό. Θέλω να προτιμάς χειμώνες μαζί μου, παρά καλοκαίρια μακριά μου και να με κάνεις να πιστεύω πως θέλεις αυτή τη σχέση περισσότερο απ’ όσο τη θέλω εγώ. Θέλω να με επιλέγεις ακόμα και τις μέρες που βλαστημάς την ώρα και τη στιγμή που με γνώρισες, θέλω να μη φοβάμαι να γίνω βαρετή κοντά σου. Να με αγαπάς ερωτευμένα, αυτό θέλω από εσένα.

Δε θέλω θαύματα και πάει καιρός που δεν πιστεύω σε μαγικά χαλιά. Απλά πράγματα σου ζητάω, απλά και κατανοητά.

Να μ αγαπάς τις στιγμές που δε μου αξίζει. Τότε είναι που σ’ έχω ανάγκη.

Όνειρο; Μπορεί και ουτοπία.
Πόσες φορές δε νίκησε ο εγωισμός; Πόσες φορές για να δούμε ποιος θα είναι από πάνω και ποιος θα περάσει το δικό του;
Ανοιχτείτε τώρα που υπάρχουν οι άνθρωποι που σας αγαπούν δίπλα σας.
Αφεθείτε…μόνο τότε θα πάρετε τον καρπό της ολοκλήρωσης σε ένα κομμάτι του εαυτού σας. Αφεθείτε κ ευεργετηθείτε. Η ζωή ξέρει να επιστρέφει τα πάντα.