It follows…

Ποτέ πριν δεν υπήρχε ένας πιο κατατοπιστικός τίτλος για το περιεχόμενο μιας ταινίας από το It Follows του Robert Mitchell. Η Jay (Maika Momroe) αφού κάνει σεξ με τον Hugh, το αγόρι της, ξυπνάει σε μια άγνωστη περιοχή και διαπιστώνει πως την έχει απαγάγει. Μια γυμνή γυναίκα τους πλησιάζει απειλητικά υπό τον ήχο των παρακαλητών του Hugh.

«Δεν φταίω εγώ, απλά πρέπει να το μεταδώσω στον επόμενο. Βρες κι εσύ κάποιον αλλιώς θα έρθει να με σκοτώσει μόλις τελειώσει μαζί σου.»

Και κάπως έτσι παρουσιάζεται στην ταινία ο μεταφυσικός δαίμονας ο οποίος μεταδίδεται μέσα από την σεξουαλική επαφή. Ο θηρευτής δεν βιάζεται να πλησιάσει τα θύματα του. Περπατάει βήμα βήμα προς το μέρος τους και παίρνει διαφορετικές μορφές από άτομα που γνωρίζει το θύμα.

Η σκηνοθεσία σε συνδυασμό με την φωτογραφία είναι εξαιρετική. Ο Mitchell συνεχώς απομονώνει τους χαρακτήρες του σε κλειστοφοβικά μέρη με την κάμερα να κάνει συνεχή πανοραμίκ. Τα πρόσωπα που φανερώνονται καθώς η κάμερα κινείται αριστερά και δεξιά –σαν το θύμα που ψάχνει τον δαίμονα- είναι απλοί περαστικοί στο σχολείο, στη δουλειά. Μπορεί και όχι.

Τελικά ποιο ακριβώς είναι το θέμα της ταινίας? Η Jay μονολογεί τα όνειρα της αφού κάνει σεξ με το αγόρι της πριν να την ναρκώσει και να την μεταφέρει σε μια απομακρυσμένη περιοχή. Το μοτίβο αυτό του περάσματος από την αθωότητα της εφηβείας στον βίαιο κόσμο της ενηλικίωσης αποτυπώνεται και σε μια ακόμα σκηνή, όταν το καθαρό νερό της πισίνας μολύνεται από το αίμα του δαίμονα.

Είναι αυτό το αυτόματο πέρασμα σε μια άλλη πραγματικότητα μέσα από την ιεροτελεστία του σεξ που αφήνει τους χαρακτήρες του Mitchell κενούς, σαν να μην ξέρουν τι πρόκειται να ακολουθήσει. Γιατί έγινε όλο αυτό τελικά, ποιος κέρδισε και τι; Είναι μια φυσική ανάγκη η ένα κοινωνικό στίγμα που σε ακολουθεί παντού, καιρό μετά την ολοκλήρωση του;

Σε μια ακόμη χαρακτηριστική σκηνή της ταινίας, η Jay φεύγει αηδιασμένη μακριά από τους φίλους της που ορκίστηκαν να την προστατέψουν. Είναι για αυτή μια αόρατη απειλή.