Καλά ξυπνητούρια

Κοντεύω να μεγαλώσω, που λέει ο λόγος, και ακόμη είμαι “στην αναζήτηση” εργασίας. Ψάχνουμε, στέλνουμε βιογραφικά, αιτήσεις, μαθαίνουμε γλώσσες, σπουδάζουμε και ξανασπουδάζουμε, για να φτάσουμε στα είκοσι πέντε μας χρόνια και να μη μας προτιμούν οι εργοδότες για δουλειές που δεν χρειάζονται πτυχία.

Οι άνεργοι της πόλης πρέπει να ξέρουν πως ο ανταγωνισμός είναι περισσότερο από τεράστιος. Και να μην απογοητεύονται. Αλλά πονάει. Αυτή η “αναζήτηση” εργασίας, πονάει. Αν δεν ξυπνάς αχάραγα να ανοίγεις υπολογιστή και δεν κοιμάσαι μετά τα μεσάνυχτα κάποιες φορές για να ολοκληρώσεις αιτήσεις, δεν το ξέρεις. Πάλι καλά, έχω και τη γάτα που τις νύχτες κάνει βόλτες, αλλιώς δεν θα την πάλευα.

Αυτή η κινούμενη άμμος ρουφάει και δεν σταματάει, και δυστυχώς όλο και πιο πολύ βουλιάζει κανείς, όταν δεν εργάζεται σε αυτή την ηλικία. Γιατί, φαντάζεστε πόσο άβολο είναι να παίρνεις ακόμη χρήματα από τους γονείς σου. Και πέραν αυτού, του βασικού, του βιοποριστικού, πόσο άβολο είναι που δεν μπορείς να νιώσεις ανεξάρτητος να πας μια εκδρομή, για παράδειγμα. Τώρα που δεν έχεις υποχρεώσεις. Παιδιά, σκυλιά, γατιά (εντάξει, μια γάτα δεν πιάνεται).
Γι΄αυτό πονάει εξίσου εκείνο το μουδιασμένο συναίσθημα που ενίοτε σε φέρνει και προ τετελεσμένου γεγονότος, να συνειδητοποιείς με σκληράδα ότι, άνθρωποι, φίλοι σου, δεν σε στηρίζουν και δεν καταλαβαίνουν πώς γίνεται να σου είναι τόσο δύσκολο -“Μα, δεν ψάχνεις;!”. Φίλοι, που ζήσατε τα άπειρα μαζί. Δεν έψαξαν ποτέ για δουλειά; Είχαν μια δουλειά έτοιμη από τους γονείς τους; Βρήκαν ευκολότερα δουλειά; Πόσες άλλες ερωτήσεις, που όμως δεν έχουν καμιά απολύτως σημασία. Δεν φάνηκαν να αισθάνονται τον πόνο και το άγχος σου. Δεν φάνηκαν να συμμερίζονται την απογοήτευσή σου, ούτε να σκέφτονται σαν πολύ υπαρκτή τη λύση εργασίας στο εξωτερικό.

Δεν ψάχνεις; Δεν βρίσκεις. Μήπως έχει κάποιος άνεργος χρόνο και διάθεση να κάθεται όλη μέρα σαν τον Βούδα, αδιάφορος και παθητικός; Αν μου δείχνατε έναν, θα έσκαγα, αλλά ένας δεν είναι το όλον. Μη χάνουμε το δάσος.

Παρακαλώ όλους όσους έχουν βολευτεί με κάποια δουλειά εύκολα και χωρίς να περιμένουν χρόνια σε λίστες αναπληρωτών ή επετηρίδες, τουλάχιστον να προσπαθούν να καταλάβουν ότι τα πράγματα δεν είναι παντού όπως στο όμορφο ροζ συννεφάκι της δικής τους τύχης και, όχι, δεν βρίσκει πάντοτε εργασία κάποιος που ψάχνει.

Ναι, γι’ αυτό υπάρχουν και τόσοι άνεργοι, και γι’ αυτό και τόσοι καταφεύγουν στο εξωτερικό. Η ανεργία είναι ένα θέμα στο οποίο δυστυχώς οι ειδήσεις δεν κινδυνολογούν, αλλά φωτογραφίζουν. Αν έχετε φίλους, μιλήστε τους σαν να ήσαστε στη θέση τους. Ειδικά σε σας, δεν μπορούν να αποδεικνύουν τα προσόντα τους κάθε μέρα. Δεν περίμεναν εσάς να τους ξεστραβώσετε.

Καλά ξυπνητούρια.