ΜΙΑ ΕΒΔΟΜΑΔΑ POLE-DANCING

Μία εβδομάδα δύσκολη. Μία εβδομάδα με μώλωπες, πιασμένο σώμα στα πιο απίστευτα σημεία, το μπλουζάκι μου και το σορτσάκι μου! Άρπαξα την ευκαιρία να κρυφοκοιτάξω για λίγο τον κόσμο του pole dancing και να γίνω κι εγώ οπαδός αυτής της άσκησης! Πριν το δοκιμάσω, λόγω όλων των στερεότυπων που αναπαράγονται, ήμουν αρκετά επιφυλακτική.

1η μέρα: Πήρα το σορτσάκι μου, πήρα και την πετσετούλα μου και πήγα η ανίδεη άνετη και χαλαρή, προετοιμασμένη να κάνω το πιο εύκολο πράγμα στον κόσμο. Τα βιντεάκια στο youtube τα οποία είχα μελετήσει για να πάρω μια ιδέα, έδειχναν ότι χωρίς ιδιαίτερο κόπο, το αποτέλεσμα είναι φοβερό. Και μετά ξύπνησα. Συγκεκριμένα, όταν μετά το ζέσταμα ξεκινήσαμε να κάνουμε τις πρώτες ασκήσεις στο στύλο. Όπως σύντομα, συνειδητοποίησα το pole dancing δεν έχει τίποτε να ζηλέψει απ την αερόβια γυμναστική ή τον χορό. Αντίθετα, συνδυάζει και τα δύο αρμονικά. Κοιτούσα την καθηγήτρια σαν εξωγήινος κι απλά δεν μπορούσα να καταλάβω πως ακριβώς κάνει όλες τις ασκήσεις στον στύλο να μοιάζουν τόσο εύκολες, τη στιγμή που εγώ δεν μπορούσα να σηκώσω καν το βάρος μου. Σύντομα, έγινε αναφορά σε έναν πυροσβέστη και μια ανάποδη μπαλαρίνα. Δε μου πέρασε απ΄το μυαλό πως αυτά αφορούσαν εμένα, αλλά σύντομα πληροφορήθηκα ότι είναι φιγούρες που πρέπει να μάθω να κάνω. ΠΑΝΩΛΕΘΡΙΑ! Το πρώτο μάθημα, ήταν σκέτη πανωλεθρία! Ήμουν πεπεισμένη, ότι το κεφάλαιο pole dancing έκλεισε πριν αρχίσει.

2η μέρα: Σιγά μην το έβαζα κάτω. Η μαμά μου δε με λέει τυχαία ξεροκέφαλη. Επόμενη μέρα λοιπόν. Έχεις νιώσει ποτέ αυτό το πράγμα που δε νιώθεις το σώμα σου; Που είναι πιασμένες μέχρι κι οι ρίζες των μαλλιών σου; Χωρίς καμία υπερβολή, αυτό ένιωθα. Επίσης, ανακάλυπτα μελανιές στα πιο απίστευτα σημεία. Μέχρι το ζέσταμα, όλα καλά. Σήμερα το μενού είχε τεχνική, πώς να μάθεις δηλαδή να εκτελείς σωστά τα τρικ στον στύλο. Έκπληκτη με είδα να τα πηγαίνω πολύ καλύτερα απ την προηγούμενη μέρα, ενώ εκτελώντας τις ασκήσεις προσεκτικά, βήμα βήμα τίποτα δε φαινόταν πια ακατόρθωτο. Σύντομα, ξεπέρασα το φόβο να γκρεμοτσακιστώ, μιας και το να αφήσεις το σταθερό έδαφος και να γυροφέρνεις στον αέρα, μία ανασφάλεια στην προκαλεί. Η ανασφάλεια έδωσα τη θέση της στην αίσθηση ελευθερίας, ενώ κάθε φορά που εκτελούσα πιο σωστά κι εύκολα μια άσκηση, έπαιρνα μια μικρή δόση ικανοποίησης. Τη δεύτερη μέρα, δε με απασχόλησε ιδιαίτερα ο πόνος στα χέρια αλλά το έντονο τσούξιμο που προκαλούσε η τριβή του δέρματος με το στύλο. ΜΑΡΤΥΡΙΟ. «Υπομονή», μου είπε η Κοραλία η δασκάλα μου, «σε λίγο δε θα το καταλαβαίνεις» και πήρα πάλι θάρρος.

3η μέρα: Η αγαπημένη μου μέρα. FLEX, ή αλλιώς flexibility, ή αλλιώς ασκήσεις για περισσότερη ευλυγισία. Σήμερα, το σώμα μου είχε ξεπιαστεί σχεδόν τελείως κι οι ασκήσεις, οι οποίες βέβαια δεν ήταν στο στύλο, μου φαινόταν παιχνιδάκι. Άκουσα κι ένα, δύο μπράβο απ τη δασκάλα όταν έκανα με περισσή άνεση και χάρη τη γέφυρα κι η αυτοπεποίθηση χτύπησε κόκκινο. Ήμουν πιο σίγουρη από ποτέ ότι μπορώ να το καταφέρω, εξάλλου αν μπορούν οι άλλοι, γιατί όχι κι εγώ. Το σώμα μου ανταποκρινόταν στην άσκηση και το ένιωθα ήδη πιο γυμνασμένο καθώς, δούλευαν όλες οι μυϊκές ομάδες. Στο τέλος του μαθήματος, ένιωθα ευεξία και ενέργεια.

Μέρα 4η: Το ευεργετικό του pole dancing στην ψυχολογία σου, είναι πως μαθαίνεις να μην τα παρατάς. Ο επιμένων νικά και τίποτα δεν έγινε ποτέ χωρίς προσπάθεια. Κάπως έτσι, όταν έφτασε η τέταρτη μέρα κατάφερα και τον πυροσβέστη και την ανάποδη μπαλαρίνα και την λιποθυμία στον αέρα με έναν τρόπο πιο θηλυκό. Έπαψαν να είναι μηχανικές κινήσεις χωρίς χάρη κι έγιναν επιτέλους χορός. Θηλυκός χορός, όχι πρόστυχος. Κατάλαβα, πως αυτό το είδος άσκησης διαφέρει απ΄την εσφαλμένη εικόνα που έχουμε για το pole dancing των στριπτιτζάδικων και των ταινιών. Η βασική διαφορά είναι πως θέλει κοιλιακούς για να χορέψεις pole dancing σωστά, κάτι το οποίο δε χρειάζεσαι για να κάνεις απλά βόλτες γύρω- γύρω, βγάζοντας τα ρούχα σου. Ταυτόχρονα, συμφιλιώνεσαι κι αγαπάς την εικόνα που βλέπεις στον καθρέφτη απέναντί σου κι αποκτάς περισσότερη άνεση με το σώμα σου. Τα περιττά κιλά έτσι κι αλλιώς είναι κάτι παραπάνω από εύκολο να εξατμιστούν κι η αυτοπεποίθηση σου θα εκτοξευτεί. ‘Άλλωστε το να κατακρίνεις κάτι που δε γνωρίζεις και δεν έχεις δοκιμάσει δεν είναι κι ότι καλύτερο.

Μέρες 5η-6η-7η : Η μεγαλύτερη πρόκληση! Μπορεί να βγει μια χορογραφία άρτια σε 3 μέρες; Ξεκινήσαμε με απλές κινήσεις, που γινόταν στο έδαφος και σιγά σιγά τις εμπλουτίσαμε με ασκήσεις στον στύλο. Με απίστευτη υπομονή οι δασκάλες, διόρθωναν τα λάθη μου ξανά και ξανά και μου έδειχναν τις ασκήσεις μέχρι να τις κάνω άψογα. Στο τέλος της πρώτης μέρας της χορογραφίας είχα απλά μια γενική εικόνα περί τίνος πρόκειται, στο τέλος της δεύτερης είχα μια πιο συγκεκριμένη. Την τελευταία μέρα ήξερα πως δε θα έφευγα απ’ το μάθημα, μέχρι η χορογραφία να ήταν όσο πιο καλή μπορούσε να είναι. Δε θυμάμαι πόσες φορές την επανέλαβα και δεν έχει σημασία. Αυτό που έχει σημασία, είναι ότι από ένα σημείο και μετά απολάμβανα το χορό κι οι κινήσεις διαδέχονταν η μία την άλλη χωρίς σκέψη. Το πιο πιθανό είναι πως διαβάζοντας κανείς αυτά, με θεωρεί υπερβολική, έτσι θα σκεφτόμουν κι εγώ. Μόνο αν δοκιμάσεις όμως, μπορείς να συνειδητοποιήσεις τη δύναμη και τη γοητεία του pole dancing.

Εσύ, τολμάς να το δοκιμάσεις;