Μουσική: Ο καλύτερος ψυχολόγος του ανθρώπου!

Από την εποχή της μυθολογίας ακόμη  κρατάει αυτή η κολώνια. Σε χαρές και πανηγύρια δε γινόταν να απουσιάζει ο χορός και το τραγούδι. Συνόδευε και συνοδεύει ακόμη και σήμερα τους ανθρώπους σε χαρές και σε λύπες τους. Είναι αξιοθαύμαστο το πόσο επηρεάζουν απλές νότες σε μία κιθάρα, σε ένα βιολί σε ένα οποιοδήποτε τέλος πάντων μουσικό όργανο συνοδευόμενο και από μια καλή φωνή! Σου κάνει άνω κάτω το συναισθηματικό σου κόσμο!

Είναι αποδεδειγμένο πως αρκεί μόνο το κατάλληλο κομμάτι να κάνει τον καθένα από εμάς να γυρίσει το χρόνο πίσω και να κάνει ένα ταξίδι στις αναμνήσεις του. Ο άνθρωπος δε γινόταν να μην εξελίξει και τη μουσική δίνοντας της άλλη αξία. Κατάφερε να στιχοποιήσει τα συναισθήματα και να βγάλει όλο τον πόνο και τη χαρά που μπορεί να βίωνε θέλοντας να τα μοιραστεί. Συνθέτοντας με αυτό τον τρόπο κομμάτια που έχουν αφήσει εποχή και περνούν από γενιά σε γενιά.

Ακόμη και στα καλύτερά μας να είμαστε να πετάμε στα σύννεφα που λέει ο λόγος αν μπει ένα καταθλιπτικό κομμάτι αυτομάτως η ψυχολογία μας πέφτει στα Τάρταρα. Το μυαλό μας παίζει περίεργα παιχνίδια και μας ταξιδεύει πίσω σε καταστάσεις που πιθανότατα έχουν τελειώσει αλλά για κάποιο λόγο έχουν μείνει στο πίσω μέρος και με την πρώτη ευκαιρία ξεπηδούν. Αναρωτιέσαι και εσύ ο ίδιος πως γίνεται ενώ είσαι στην καλύτερή σου φάση να έχεις αυτές τις απότομες ψυχολογικές μεταπτώσεις. Είναι έντονη η επιρροή της μουσικής στην ψυχολογία μας και αντίστοιχα όπως βυθιζόμαστε στη θλίψη μας μπορούμε να ανέβουμε ψυχολογικά με τραγούδια χαρούμενα και χορευτικά!

Γι αυτό σε καμία περίπτωση δε θα πρέπει να βάζουμε τραγούδια καταθλιπτικά ούτε σε εμάς αλλά ούτε και στους φίλους μας γιατί είναι λες και τους δίνουμε το τελειωτικό χτύπημα. Τους θυμίζουμε συνέχεια πράγματα που μπορεί ναι μεν να έχουν περάσει αλλά είναι στη φύση του ανθρώπου να βυθίζεται στην κατάθλιψη και τη μοναξιά  με το πρώτο άκουσμα ενός στίχου. Είναι αυτό που ταυτίζουμε κάποια πρόσωπα με κάποια τραγούδια μια συγκεκριμένη χρονική περίοδο και τους αναπολούμε κάθε φορά που μπαίνει το κομμάτι.

Τελικά γιατί να επιλέγουμε συνεχώς καταθλιπτικά κομμάτια ενώ μας επηρεάζει τόσο πολύ ψυχολογικά; Ίσως γιατί τότε είναι η ευκαιρία μας να νιώσουμε λίγο παραπάνω και να εκδηλωθούμε με γέλια, κλάματα, ακόμη και με ένα ποτήρι κρασί. Πάντως το σίγουρο είναι ότι αναθεωρούμε τη στάση μας απέναντι σ’ αυτά τα πρόσωπα είτε μας πλήγωσαν κάποτε είτε συνεχίζουν να μας κάνουν χαρούμενους ακόμη και τώρα!