Πόσο καθορίζει η παιδική μας ηλικία το ποιοι είμαστε τώρα;
Ό,τι θετικό και όμορφο πάρουμε ή διδαχτούμε αυτά θα έχουμε εκπαιδευτεί να δώσουμε κι εμείς και κυρίως να ψάξουμε να βρούμε. Σε αυτά το μεγαλύτερο ρόλο τον έχουν οι γονείς μας σαφώς και ο τρόπος που μας γαλούχησαν, μας φέρθηκαν ή μας έμαθαν. Έπειτα δεύτερο ρόλο παίζει το σχολείο και η όποια κοινωνική μας ζωή ως παιδιά.
Αντίστοιχα και όσα άσχημα μπορεί να βιώσουμε που θα μας πληγώσουν ως παιδιά, θα είναι ο λόγος ο οποίος είτε θα κάνουμε τα ίδια λάθη κι εμείς είτε θα μας έλκουν παρόμοιες καταστάσεις ακόμη κι αν είναι επώδυνες, επειδή απλά μας είναι οικείες.Θα θέλουμε διακαώς να βρούμε όσα στερηθήκαμε ή να συμπεριφερθούμε εμείς όπως δεν μας συμπεριφέρθηκαν, μα θα είναι απλά αδύνατο ή έστω πολύ δύσκολο.
Το να καταλάβεις όντας ενήλικας πως για πράγματα που αισθάνεσαι,κάνεις και επιλέγεις ευθύνεται αυτή η μακρινή πια περίοδος της ζωής σου, δεν είναι απλό και τις πιο πολλές φορές γίνεται με βοήθεια ειδικού. Και βέβαια πρέπει να αποδεχτούμε πλήρως όλα αυτά για να είμαστε σε θέση να κατανοήσουμε πράγματα μα κυρίως να τα χειριστούμε ή να τα βολέψουμε μέσα μας. Δεν πρέπει να αφήσουμε να γίνουν απωθημένα που θα πληρώσουν άλλοι άνθρωποι ή να μας δηλητηριάζουν εμάς τους ίδιους. Αυτό για όσα αρνητικά βέβαια, διότι όσα θετικά καλώς και θα τα κρατήσουμε ως πρότυπα και ως πολύτιμο θησαυρό που με τη σειρά μας θα δίνουμε σε αγαπημένα πρόσωπα.