Πρέπει vs Θέλω: Τι από τα δύο πρέπει τελικά να κάνουμε;

Τι θέλω; Τι πρέπει να κάνω; Αυτή η ατέρμονη πάλη, που ποτέ δε θα πάψει να σε ταλανίζει. Πάλη εσωτερική, εντελώς προσωπική.

Πόσα πρέπει άκουσες μεγαλώνοντας. Και με πόσα εξακολουθείς να πορεύεσαι. Ξέρω χιλιάδες, υπερνίκησαν και ίσως υπερνικούν ακόμη.

“Πρέπει να τα κάνεις όλα σωστά.” Θέλεις; Ρωτήθηκες; Αναρωτήθηκες άραγε; Και γιατί να τα κάνεις όλα σωστά; Και ποιος θα σου πει τι είναι σωστό και τι όχι; Συνήθισες να διανθίζεις την καθημερινότητά σου με “πρέπει”.

Έγινε συνήθεια, “έξις” θα πει ο Αριστοτέλης. Ακόμη θα πει, να αποφεύγεται οποιαδήποτε υπερβολή και έλλειψη. Ας βρούμε τη λύση κάπου στη μέση. Πολλή φιλοσοφία θα μου πεις, ωστόσο χρήσιμη πρακτική.

Σκέψου. Θα μπορούσες να πράξεις μονάχα όσα πρέπει. Θα μπορούσες, ναι. Τα αποτελέσματα, όμως για τον εαυτό σου θα ήταν τρομακτικά ασφυκτικά. Από την άλλη, αν έκανες μονάχα όσα ήθελες, θα χανόταν κάθε μέτρο και η ελευθερία σου θα μεταλλασσόταν σε ασυδοσία. Συνεπώς, κάπου εκεί στη μέση ίσως βρίσκεται και η λύση που όλοι λαχταρούμε.
Αποφάσισε τι θέλεις για τον εαυτό σου. Εσύ είσαι ο άνθρωπός σου. Εσύ θέτεις τα όρια. Ψάξε μέσα σου. Ό,τι ζητάς, βρίσκεται εκεί. Κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει καλύτερα. Μην αναζητάς απαντήσεις αλλού.

Αναλώνεσαι, θέλεις να αποδείξεις στους άλλους τι αξίζεις, επιλέγοντας πράγματα που δεν θέλεις. Μάθαμε να παίρνουμε αξία από τους άλλους, δεν βρήκαμε ο καθένας τη δική του. Θλιβερό. Έως πότε;

Πώς θέλεις να ζεις; Μόνο εσύ το ξέρεις αυτό. Είσαι ελεύθερος. Κι η ελευθερία σου σταματάει εκεί ακριβώς που αρχίζει του διπλανού σου. Εκμεταλλεύσου την στο έπακρο. Μην φοβάσαι τα “θέλω” σου. Διεκδίκησέ τα.

Δεν είναι όλα μονοδιάστατα. Κάνε αυτό που θέλεις, όπως εσύ νομίζεις πως πρέπει. Κάνε και λάθη. Μην τα υποτιμάς. Έχουν την αξία τους, και μάλιστα μεγάλη.

Αγάπα αυτό που θέλεις, όπως ακριβώς του “πρέπει”.

Η ζωή τρέχει. Δεν θα σε περιμένει. Εσύ τι περιμένεις. Βιάσου.