Προσφυγικό- Μεγάλο αγκάθι για τα νησιά της Χίου και της Μυτιλήνης

Τεράστιος είναι ο αριθμός των μεταναστών που βρίσκονται αυτή τη στιγμή στη Χίο και τη Μυτιλήνη και όπως αναμένεται θα αυξηθεί και άλλο το επόμενο διάστημα. Σύμφωνα με τον αντιδήμαρχο της Χίου κύριου Γιώργου Καραμανή, το κράτος αδιαφορεί πλήρως για τη δεδομένη κατάσταση και κρίνεται απαραίτητο ένας σημαντικός αριθμός προσφύγων, να μεταφερθεί και σε άλλα μέρη της Ελλάδας. Σύμφωνα επίσης με τον κύριο Καραμανή, έχει διατεθεί ένας χώρος 30 στρεμμάτων για τους πρόσφυγες που έχει μείνει ανεκμετάλλευτος, με αποτέλεσμα οι μετανάστες να μεταφερθούν σε άλλα σημεία που δεν ενδείκνυνται για τη φιλοξενία τους.

Ένα άλλο πολύ σημαντικό πρόβλημα το οποίο αφορά στα hot spots, είναι πως όποιος πρόσφυγας πηγαίνει πλέον στο νησί, δε μπορεί να μείνει εκεί. Μπορεί να χρησιμοποιεί τις δομές που παρέχονται, όπως φαγητό, μπάνιο, αλλά δε μένει εκεί. Προμηθεύεται μία σκηνή και κατασκηνώνει όπου μπορεί. Αξιοσημείωτο είναι πως ο αριθμός των μεταναστών ξεπερνά τις 3.000, αριθμός που αυξήθηκε περίπου κατά 50%, σε σχέση με τον αριθμό ανθρώπων που υπήρχε στο νησί όταν εκδηλώθηκε το πραξικόπημα στη γειτονική Τουρκία, κατά του Ερντογάν.

Ίδια αν όχι και χειρότερη είναι η κατάσταση και στη Μυτιλήνη, με τον αριθμό των προσφύγων να φτάνει περίπου τις 5.000. Την ανάγκη μεταφοράς αρκετών μεταναστών σε άλλες περιοχές της Ελλάδας επισημαίνουν και οι τοπικές αρχές της Λέσβου, χωρίς όμως να έχει βρεθεί ούτε στις δικές τους δυσκολίες κάποια λύση. Μεγάλο πρόβλημα δημιουργεί η οκτάωρη λειτουργία του hot spot της Μόριας, λειτουργία που εξυπηρετεί στην ταυτοποίηση των προσφύγων. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα πολλοί να μη μπορούν να μεταφερθούν στη Μόρια και έτσι να μένουν στο λιμάνι δημιουργώντας μεγάλη αναστάτωση. Να σημειωθεί πως όταν η καταγραφή γινόταν από την αστυνομία, γινόταν όλο το 24ωρο.

Ιδιαίτερα λυπηρή είναι η πτώση του τουρισμού στα νησιά αυτά, καθώς και σε άλλα νησιά του Αιγαίου όπως η Λέρος, με τους επιχειρηματίες και τους κατοίκους να πλήττονται δραματικά. Λυπηρή είναι επίσης και η απαξίωση του κράτους και της κυβέρνησης, καθώς και της Ευρώπης, που έχει γυρίσει την πλάτη της και δε συμμερίζεται τις απίστευτες επιπτώσεις και δυσκολίες που φέρει το προσφυγικό στη χώρα μας.

Είναι λοιπόν επιτακτική ανάγκη ή αλλιώς “ζήτημα ζωής και θανάτου”, η μέριμνα προς αυτά τα νησιά, που αδυνατούν πια να διαχειριστούν και άλλες πληγές, τη στιγμή μάλιστα που έχουν δείξει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τη φροντίδα και τη συμπαράστασή τους προς αυτούς τους ανθρώπους.