Σ’αγαπάω στις 14 Φεβρουαρίου
Άραγε ο έρωτας και η αγάπη χρειάζεται να εορτάζονται μια μέρα; Δεν υποτίθεται πρέπει κάθε μέρα και κάθε ώρα να τα γιορτάζουμε; Χρειάζεται να κάνεις εκείνη την ημέρα κάποιο επίκαιρο και σχετικό δώρο για να δείξεις και να αποδείξεις αυτό που αισθάνεσαι για τον άλλον;
Με αφορμή αυτήν την ημέρα έχει στηθεί ένα εμπόριο άνευ προηγουμένου. Κάθε είδους επιχείρηση ετοιμάζεται μέρες πριν, στολίζει τις βιτρίνες της όμορφα και θελκτικά στο κλίμα το ανάλογο-με πρωταγωνιστές τις καρδιές με όποιο δυνατό τρόπο μπορούν να υπάρξουν- και περιμένει κάθε ερωτευμένη ύπαρξη ως πελάτη να τη βοηθήσει να εκδηλώσει την αγάπη της με κάποιο αντίτιμο στο ταμείο. Ακούγεται κάπως κυνικό μα αν το καλοσκεφτείς δεν είναι. Διότι ακόμη κι ένα δωράκι ή μια χειρονομία οποιαδήποτε που να δείχνει ότι σκέφτηκες τον άλλον ή σου είναι σημαντικός, θα είναι ομορφότερη αν γίνει σε μέρα ή στιγμή ανύποπτη και όχι καταναγκαστικά η για να είσαι in. Έρμαιο του οποιουδήποτε καθιερώνει οτιδήποτε για συγκεκριμένους σκοπούς εξυπηρετώντας άλλου είδους συμφέροντα δεν πρέπει να είμαστε. Και το σημαντικότερο είναι ότι δεν έχουν σημασία τα υλικά και τα αντικείμενα αλλά οι χειρονομίες και οι όμορφες στιγμές που μπορείς να χαρίσεις στον άλλον. Ας μην τονίσουμε και πόσο πιο όμορφο είναι ένα δείπνο μη αναμενόμενο ως έκπληξη από το προγραμματισμένο ή αναγκαστικό μιας τέτοιας ημέρας.
Τουλάχιστον από κάποια ηλικία και μετά οφείλουμε να φερόμαστε ανάλογα, συνεπώς για να μην είμαστε τόσο αυστηροί, ας δεχτούμε αυτή τη μέρα για κάποιες πολύ νεαρές ηλικίες ή τουλάχιστον ας τη δούμε με ελαφρότητα και χιούμορ, πάντως όχι σοβαρά αν δεν θέλουμε να την αφορίσουμε.