Το χρονικό μιας τοξικής σχέσης

 Όλα ξεκινούν με λιακάδα, τίποτα δεν δείχνει την καταιγίδα που έρχεται και κανείς δεν είναι προετοιμασμένος ποτέ εντελώς όσο και να βλέπει τα σύννεφα.
Μπαίνεις σε μια σχέση που φαίνεται να είναι σοβαρή. Γνωριζόσασταν από καιρό, αλλά το πόσο ταιριάζετε το καταλάβατε ένα βράδυ που συναντηθήκατε τυχαία σε ένα μαγαζί και πιάσατε την κουβέντα.
Οι πρώτοι μήνες κυλάνε υπέροχα και έντονα δένεστε και περνάτε όσο περισσότερο χρόνο μπορείτε μαζί. Σκέφτεσαι ότι έχεις έναν άνθρωπο που νοιάζεται για σένα.
Μετά από αυτούς τους πρώτους μήνες παρατηρείς κάποια σημάδια που στην αρχή δεν φαίνονται. Βλέπεις έναν εγωισμό όταν νιώθει ότι δεν περνάει το δικό της, ή όταν της ζητάς κάποιο χώρο στην σχέση σας. Φυσικά, έχουν αρχίσει και οι τσακωμοί, αν και πάντα τελειώνουν με τους δύο σας να έχετε μονιάσει αγκαλιά στο κρεβάτι.
Όμως, σιγά σιγά ξεπροβάλλει η αλήθεια όταν έχεις χαλάσει γι’ αυτήν τα άπειρα λεφτά και έχεις αφήσει πίσω τα δικά σου πρέπει και όνειρα. Όταν ξυπνάς και συνειδητοποιείς πως δεν είσαι χαρούμενος και απλά κάνεις έναν αγώνα δρόμου για να ικανοποιήσεις τα θέλω της.
Βλέπεις καθαρά ότι τελικά, το μόνο που θέλει είναι να βγαίνει από πάνω, να έχει πάντα δίκιο και συ να είσαι ο κακός και ο ψεύτης που δεν την υπολογίζει. Για κάποιο χαζό ανεξήγητο λόγο προσπαθείς ακόμα να την πείσεις ότι δεν είναι έτσι, κάνοντας του κόσμου τις υποχωρήσεις και παραβλέποντας πράγματα που υποβαθμίζουν την αξιοπρέπεια σου.
Ώσπου μια μέρα φτάνει ο κόμπος στο χτένι και επανέρχεσαι στην πραγματικότητα, δεν θα αλλάξει, απλά θα συνεχίσει να δηλητηριάζει το είναι σου. Συνειδητοποιείς αυτό που φώναζαν τόσο καιρό οι φίλοι σου, έχεις γίνει ο ηλίθιος της υπόθεσης και δεν βλέπεις καθαρά ότι δεν είναι δικό σου το λάθος. Έτσι πατάς απότομα φρένα και αλλάζεις κατεύθυνση 180°.
Άργησες, αλλά το κατάλαβες, αφαίρεσες αυτήν την τοξικότητα που σε άφηνε πίσω στο να ζεις, ελευθερώθηκες και μπορείς ανενόχλητος να τρέξεις προς το καλύτερο. Άλλωστε καμία καταιγίδα δεν κρατάει για πάντα.