Τυφλός ο έρωτας ή εμείς;

Δε ρωτάει λένε η καρδιά ποιον θα βάλει μέσα και πολύ περισσότερο δεν έχει λόγο η λογική σε αυτά τα πράγματα. Δεν κοιτάει εξωτερική εμφάνιση, μορφωτικό επίπεδο, χαρακτήρα και γενικά δεν κοιτάει τίποτα αν σκιρτήσει.

Κι αυτό είναι αλήθεια συνεπώς γι’αυτό είπανε τον έρωτα τυφλό. Κι αυτό μας βόλεψε αν θέλουμε να είμαστε και ειλικρινείς στο να δικαιολογήσουμε στον εαυτό μας μα και και σ’άλλους τις λάθος επιλογές μας.

Σε πρώτη φάση αυτό εμπεριέχει μιαν αλήθεια σε κάποιο ποσοστό. Σε συγκεκριμένες φάσεις της ζωής μας για ανεξήγητους λογικά λόγους, η καρδιά μας χτυπά ξαφνικά για έναν άνθρωπο που δεν ξέρουμε κατά πόσο ανταποκρίνεται στα στάνταρντ μας, κατά πόσο αξίζει να είναι δίπλα μας και τα συναφή. Απλά νιώσαμε κάποια έλξη γι’αυτόν.

Κάπως έτσι ξεκινά ένας έρωτας,μια σχέση και τελικά μια αγάπη. Η αλήθεια είναι ότι πολύ σύντομα αρχίζουν και διαφαίνονται πολλά.

Σε μια χρονική στιγμή που είναι μεν δύσκολο να κάνεις πίσω αλλά που αν κλείσεις τα μάτια σε αυτά τα πολλά μετά θα είναι ακόμη χειρότερα. Κι αυτό κάνουμε πια, κλείνουμε τα μάτια σε όσα στραβά, στις όποιες αποκαλύψεις που είναι πράγματα σοβαρά και ξέρουμε ότι δεν πρέπει να ανεχτούμε κι ότι δεν τα αξίζουμε.

Άρα εθελοτυφλούμε εν πλήρη γνώση μας. Εμείς παριστάνουμε πια τους τυφλούς κι όχι ο έρωτας. Απλώς βάζουμε την όποια έλξη μας παραπάνω από αυτό που λέει το μυαλό και την αλήθεια, συν ότι τρεφόμαστε με ψευδαισθήσεις ότι για χάρη μας θα αλλάξει αυτός ο άνθρωπος-η μεγαλύτερη ουτοπία σαφώς.

 

Απομυθοποιώντας σιγά σιγά το αντικείμενο του πόθου μας εμείς ή κάνοντάς το το ίδιο, καταλαβαίνουμε πως πρέπει να πάρουμε αποφάσεις.

Αποφάσεις δύσκολες που τις αναβάλλουμε μα είναι εις βάρος μας. Αυτό δεν είναι ανώριμο μήτε σημαίνει ως δεν έχουμε λογική ή έχουμε πρόβλημα γενικότερα.

Απλώς στη δεδομένη περίοδο της ζωής μας ίσως είμαστε ευάλωτοι, πιο αδύναμοι ή ταλαιπωρημένοι και κυρίως έχουμε ανάγκες που φωνάζουν. Τότε λοιπόν όσο συνειδητοποιημένος και να είσαι, είναι αφόρητο να εγκαταλείψεις κάτι.

Όσο σκληρό κι αν είναι να αποκαλύπτονται όλα και να πρέπει να δεις την αλήθεια,άλλο τόσο λάθος είναι να συνεχίσεις να άγεσαι και να φέρεσαι από έναν έρωτα που είναι τυφλός ή μάλλον τον θεωρείς εσύ έτσι.

Μείνε αν θες αλλά βάλτου γυαλιά να βλέπει καθαρά την αλήθεια. Μην τον αφήνεις με παρωπίδες και βγάλε τις κι εσύ. Απόλαυσε τα καλά που σου προσφέρει πατώντας στη γη όμως και όσο για τα στραβά έχε γνώση και ανάλογα με τις αντοχές και τις ανοχές σου πορέψου.

Είναι όμορφο το ροζ συννεφάκι στο οποίο όλοι μετακομίζουμε ενίοτε όταν ερωτευθούμε αλλά κάποια στιγμή πρέπει να επιστρέψουμε στη γη, παραμένοντας ερωτευμένοι όμως όσο πιο δύσκολο κι αν είναι.