Ανυπεράσπιστοι Φόνοι, από τις εκδόσεις Ψυχογιός του Γιάννη Ρεμούνδου

1. Από τι εμπνέεστε συνήθως για τα μυθιστορήματα σας;

Συνήθως από το αστυνομικό δελτίο. Αυτό όμως που ονομάζουμε κάπως ασαφώς «έμπνευση» και κατά τη γνώμη μου συνδέεται άρρηκτα με τις εμμονές, μπορεί να υπάρχει οπουδήποτε, σε μια καθημερινή στιχομυθία ας πούμε στο λεωφορείο μέχρι την υπόθεση κάποιας ταινίας, στην ταμπέλα ενός καταστήματος μέχρι μια φευγαλέα σκηνή δρόμου.

2. Πείτε μας λίγα λόγια για το βιβλίο “Ανυπεράσπιστοι φόνοι”.

Πρόκειται για ένα πολυπρόσωπο μυθιστόρημα. Εστιάζεται στα μέλη μιας λίγο πολύ συνηθισμένης Ελληνικής οικογένειας που προσπαθεί με νύχια και με δόντια να τα βγάλει πέρα σ’ αυτόν το δύσκολο καιρό. Και ξαφνικά εμφανίζονται δυο ευκαιρίες για να πάρουν μια ανάσα, ίσως και να αλλάξουν ζωή. Ένας μυστήριος τύπος ζητάει ένα χώρο για να αποθηκεύσει εμπορεύματα κι έτσι του δίνουν το πίσω δωμάτιο του καφενείου. Παράλληλα ένας συγγενής τους συνταξιούχος στρατηγός εγκαθίσταται εκεί κοντά τους και χρειάζεται κάποιον να τον περιποιείται, να κρατάει το σπίτι. Πάνω σ’ αυτές τις δύο ευκαιρίες χτίζει ο καθένας τα προσωπικά του σχέδια. Η μάνα, ο πατέρας, οι δύο αδερφές, οι άντρες τους. Οι συγκυρίες ωστόσο δεν είναι ευνοϊκές κι όλα καταρρέουν και τους προσγειώνουν ανώμαλα μέσα από μια αλληλουχία τυχαίων μεν λογικών δε συμβάντων. Και μέσα σ’ αυτήν την ασφυκτική λογική συμβαίνουν κι οι φόνοι, οι ανυπεράσπιστοι φόνοι, οι φόνοι για τους οποίους δεν έχεις ούτε ένα δάκρυ να τρέξει για χάρη τους κι απλώς αποστρέφεις το βλέμμα.

3. Υπάρχει κάποιο μήνυμα που θέλετε να στείλετε στους αναγνώστες μέσα από το μυθιστόρημα;

Όχι, κάποιο συγκεκριμένο. Μου αρέσουν τα μυθιστορήματα για την απόλαυση της γραφής και την ευχαρίστηση της ανάγνωσης. Αν πάντως θα θέλαμε να βρούμε κάποιο μήνυμα, αυτό θα ήταν ότι η απελπισία σε συνδυασμό με τη μοναξιά είναι κακός σύμβουλος.

4. Ποιο είναι το επόμενο συγγραφικό βήμα σας;

Προσπαθώ να φτιάξω μια σειρά μικρών αστυνομικών ιστοριών, κάπως ευτράπελων με φόντο τις Ελληνικές συνθήκες όπως διαμορφώνονται σήμερα υπό το βάρος της οικονομικής κρίσης, μέσα σε ένα κλίμα πανικού και αδιεξόδου.

“Ανυπεράσπιστοι Φόνοι” από τις εκδόσεις Ψυχογιός του Γιάννη Ρεμούνδου

Αν σας αρέσουν οι αντεργκράουντ ιστορίες, τότε κρατάτε στα χέρια σας το σωστό βιβλίο! Αν πάλι όχι, τότε είναι καιρός να αναθεωρήσετε την άποψή σας, παρακολουθώντας τις απελπισμένες προσπάθειες των μελών μια οικογένειας να ξεφύγουν από τον ασφυκτικό κλοιό της ζωής τους, ενώ η χώρα βυθίζεται στον λασπότοπο της οικονομικής κρίσης.
Πού να το φανταζόταν η Μαρία ότι, για να περισώσει τα κουρέλια της οικογενειακής της ευτυχίας, θα άφηνε τον πεθερό της αβοήθητο να πεθάνει μαχαιρωμένος; Πού να το φανταζόταν η Δέσποινα ότι στο τέλος ο στρατηγός Ορφανέας θα πέθαινε από ασφυξία ανάμεσα στα πόδια της; Καμιά τους δεν είχε φανταστεί αυτήν την κατάληξη. Παρόλο που όλα είχαν αρχίσει με τους καλύτερους οιωνούς, τις καλύτερες προϋποθέσεις για να μεταποιήσουν ένα κουρελάκι ονείρου σε λαμπρή φορεσιά.
Και γύρω από τις δύο αδελφές τα υπόλοιπα πρόσωπα κρατάνε το «ίσο» των ψευδαισθήσεων σαν ξεχασμένοι ψάλτες ενός εσπερινού. Πρόσωπα παγιδευμένα στις συμβάσεις του καιρού, πρόσωπα κυνηγημένα από εφιάλτες ιδιωτικών παθών, πρόσωπα σαν το αρνητικό μιας φωτογραφίας, γελασμένα από γεννησιμιού τους, ποιητές από τα γεννοφάσκια τους.