Στον φουτσο μας – Έχασα πριν παίξω

Εξομολογήσεις ενός αλήτη

Τι κόσμος είναι αυτός

July 1, 2013

Τι κόσμος είναι αυτός? Τι κάνουμε? Που πάμε?

Μετά το paint it black ακούω το Τι κόσμος είναι αυτός, βλέποντας το facebook και αναρωτιέμαι…

Μια φωτογραφίζεται με 2 σχεδόν άσχετους, στην είσοδο ενός μαγαζιού… Μπιτσόμπαρο που μένει ανοιχτό μέχρι αργά το βράδυ… Κλαιν μαιν… 4 ψεύτικα χαμόγελα… Μετά τι φώτο τί?

Μετά ο Γιάννης.. Μανατζερ σε τι? Δεν έχω καταλάβει σε τι.. Σε χώρο που παραχωρείται για εργασία, συνέδρια? Κάτι τέτοιο… Παλεύει κι αυτός, ενώ θα μπορούσε να μην…

Σελίδες.. Σελίδες που σπαμάρουν ανελέητα. Δεν λυπούνται κανέναν…. Ψευτομάρκετερς και πιτσιρικάδες που νομίζουν πως θα κάνουν λεφτά προωθώντας τα μπούτια της Μαρίας σε άλλους άσχετους. Τι να πω? Στα παπαρια μου… Καλά που είναι κι αυτοί κι αφήνουν τα εύκολα για μας…

Το νούμερο 8

Η φάμπρικα δεν σταματά… Το νούμερο 8… Μου στείλανε τον ελεγχτή να μου πετάξει στο αυτι.. Καμία σχέση… Αλλά σε εμένα μου θυμίζει από τι γλύτωσα… Δυο λόγια νέτα σκέτα…

Ω ρε φίλε από τι γλύτωσα. Αυτό δεν πρόκειται να το ξεχάσω ποτέ. Δεν πρέπει να το ξεχάσω.. Δεν πρέπει να αφήσω τον εαυτό μου να ξεχάσει. Η ζωή είναι πολύ μικρή για να βασανιζόμαστε , κι αυτό το ξέρω πολύ καλά. Μου το δειξε ο ήλιος, μου το δειξε η βροχή, το κρύο και η ζέστη. Μετανάστης στα 16-17. Άλλοι στις παραλίες κι αλλοι στα σκατά. =Γιατί ρε συ? Τι έφταιγα… ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑΞΕΧΑΣΩ ΠΟΤΕ. Μ ΑΚΟΥΣ? ΠΟΤΕ!

Ένας άσχετος στο feed… Κάποτε πρέπει να βρώ χρόνο να σβήσω τα απομεινάρια… Τότε που ακόμα ήμουν το νούμερο 8….

Και μετά τι? Παοκ? Όχι, προτιμώ το νο 8…

Και ναι.. Το o-side. Αν με ρωτουσες τωρα.. Τωρα ομως, οχι πριν 2 χρονια…  Κι όταν λέμε τώρα εννοούμε τώρα…

Ποια είναι η δουλειά των ονείρων σου?

Θα έλεγα w-m στο o-side. Ναι ρε συ… Αυτό είναι s… να βγάζεις λεφτά χωρίς πολλά-πολλά. Να κάνεις αυτό που θές χωρίς πίεση…  Χωρίς να είσαι το νο 8…. Την ώρα που πίνεις τον πιο καλό καφέ… Τον πρώτο ελληνικό το πρωί, να βγάζεις το μεροκάμματο.. Άντε 2 ελληνικούς κι ένεν φραπέ… Αυτά είναι sites… Φανταστικά θεματάκια, φοβερές αναρτήσεις,  ίσως το καλύτερο site για να περάσεις ευχάριστα 5-10-15 λεπτά.. Εσύ αποφασίζεις.. Και σίγουρα ο w-m δεν είναι το νο8. ΚΑΙ ΚΑΛΑ ΚΑΝΕΙ, ΜΑΓΚΙΑ ΤΟΥ.

ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΗΜΟΥΝ ΣΤΗΝ ΘΕΣΗ ΤΟΥ.

Το προσπαθησα αλλά δεν είχα τα περιθώρια… Ποια περιθώρια να έχεις δηλαδή, όταν οι άλλοι νομίζουν ότι παίζεις pacman…

Ουπς.. Να την πάλι η νταλκαδιάρα τρέντυ παντρεμένη με τον σούπερ ντούπερ ναλκαδοτρεντοβλαχο ανήρ. Με το ποτό να κάνει τσιν-τσιν με το μπέι-μπι. Δεν ξέρω αν την γουστάρω αυτή τη φάση και κακώς κράζω.. Δεν έχω αποφασίσει ακόμη…..

Να κι ο μεσηλικας που νομίζει ότι δεν μεγάλωσε.. Με την πιτσιρίκα τη γκόμενα στη κοινοποίηση, κι αυτός μάλλον σε ρόλο φωτογράφου. Ξεχνόντας ότι αυτό που δεν φένεται στη φώτο το χουν πάρει τα χρόνια. Βλέπω εικόνα προφίλ.. Έσπασε όπως κι εγώ..

Ωπ. Να κι ο νεαρός προγραμματιστής.. Ένα εκατομύριο εκατόν μια χιλιάδες κι εκατόν μια δραχμές… Κοινώς: Με την php μόνο δεν πας πουθενά…

Βρε τους ερασμίτες… Αυτή είναι ζωή.. Πω ρε φούστη μου και να ήμουνα 15 χρονών.. Να δείς διάβασμα που θα έριχνα.. Τι php, τι html, τι skατ;a. Ποιος είχε μυαλό όμως τότε? Το μυαλό στη μπάλα και σε άλλα διάφορα, αμερικάνικα τώρα… Κι όλα αυτά έφυγαν τώρα και μας άφησαν με τον καημό και μ’ ένα παράπονο. Γιατί? Γιατί? Και στο παράπονο και στον καημό… Τι θα συνέβαινε?

Ο κόσμος θα ήταν ίδιος? Τι κόσμος είναι αυτός?

03/06/18

Χαχα. Καθαρή ματιά, λέμε τώρα, 5 χρόνια μετά. Αμερικάνσκι, webmαστεριλίκια, μουνιά, χωριό, ζωή…. όλα αλλάζουν εκτός από το αμερικάνσκι, που δεν είναι πια…. αμερικάνσκι…

Και τι α κανσ? Α καιτς να σκαις?

Τι άλλαξε 5 χρόνια μετά: έχω κόρη, έχω πιο σταθερή δουλειά, δικαιολογώ το χωριό, έχω κάτσει στα αυγά μου με τα webmαστεριλίκια, τα μουνιά μόνο σε φωτογραφία, και το αμερικάνσκι ενα όνειρο με οινόπνευμα…

Δεν είμαι το νουμέρο 8 πια… έχω ξεχάσει, αλλά πρέπει να θυμηθώ…

Περασαν λεφτά. πάμε γι άλλα… πρέπει… αυτή τη δεκαετία μέχρι το 26… Να τελειώσω με το τρέξιμο, να  αράξω, να απολάυσω. 7-8 χρόνια ακόμη, μέχρι τα 50 ρε μαλάκες. Δε με παίρνει άλλο. Δεν είμαι για να σκέφτομαι τώρα αριθμούς. Θέλω ελευθερια. Χαλαρά.

 

Τι κάνω για όλα τα παραπάνω? οχι πολλά, ας είναι η αρχή. Imagine ρε μαλάκα, ένα κόσμο όνειρο, καριόλη.

 

wtf? ας ψάξω ένα καινούριο τραγούδι να δώ αν το βρ΄κα ή είμαι ακόμη στα παλία! Βλέπω bookmarks… Τα μόνα καινούρια 1-2 σκυλάδικα, αφού πλέον η μουσική είναι αυτό που γουστάρω εκείνη τη στιγμή.

Τύψεις? Καμία!

I thought that I heard you laughing amerikanski spion. Αυτό ήταν πάντα

Αυτό ήταν από την αρχή, από την πρώτη στιγμή.. Ψυχολογικά ρε μουνια με Βασίλης Ακ.

Σε ποιον να το πω? Τι έρχετέ?

17/08/18

Κι έχω κι αυτό το πρόβληα με τα κιλά γ@@@μωωω τη μπναια μ.

yourlife–>app–>apps in app

Φιλους εχω, παρέα δεν έχω…

23/08/18

Τα βράδυα που πίνω είναι πολλά πλέον. Πίνω και μιλάω σε κόσμο για να μου πει πως ειμαι έξυπνος ή απλά γιατί δεν έχω κάπου να τα πω.Τους ενοχλώ όλους και κανείς δεν απαντάει.

27/11/18

Ο κλοιός σφίγγει, οι μέρες.. οι εβδομάδες… τα χρόνια περνούν… Χωρίς φίλους, ένα νέο κεφάλαιο..

Πρέπει να τελειώνω με το πλάνο.

28/02/19

Σοβαρά τώρα ρε μλκ? Ακόμα αυτό? Πάλι τα ίδια? Μήπως αυτό που λείπει είναι η ηλικία και όχι αυτή? Δε γυρνάνε πίσω κάποια πράγματα, κάποιες καταστάσεις. Πρέπει να το πάρω χαμπάρι.

Ίσως ήταν η καλύτερη παρέα μου και την έχασα απλά. Παρέα χωρίς ενοχές.

Ίσως έκανα τις επιλογές μου κι έχασα.

Ίσως είναι μια δικαιολογία.

Δεν μπορώ ούτε να το γράψω τόσα χρόνια μετά. Σαν να μη τα σκέφτηκα ποτέ. Το μεγαλύτερο βάσανο. Και τι να έκανα σάμπως;

1993 Χειμώνας

Γιατί; Γιατί; Γιατί; Έλα σε παρακαλώ. Σε βλέπω με πονάς ακριβώς δίπλα, απένανι, είσαιη θεά μου, σε βλέπω, μακάρι να αισθανόμουν το ίδιο με σένα. Η εσυ να αισθανοσουν το ιδιο με μενα…

Heineken… Κρύο… Μπλούζα μπλε με μωβ ριγες, σε θυμ΄μαι ακόμη να κάθεσαι αγκαλιά αλλού. Κι εγω ανημπορος. Σε ένα αιώνιο γιατί. Ξέρεις γιατί; Γιατι δεν μπορούσα, ημουν πραγματικά ανήμπορος, δε γινόταν. Έπρπε να περάσουν χρόνια να μάθεις το γιατί, αν ποτέ το μάθεις.Θα σε στοιχειώνω, στα πιο ένοχα όνειρα. Σήμερα είδα τις φωτογραφίες σου. Κι ελπίζω μια μέρα να με συγχωρέσεις που σου στέρησα την απόλυτη αγάπη. Σημερα δε σε βρήκα όμορφη. Πάει πέρασε η λατρεία. έμεινε ο πόνος,  αγωνία, η απορία, το γιατί. Ένα παρελθόν που ποτέ δεν ζήσαμε. Κι αυτη η γωνιά….

 

08/06/20

Το μόνο που σκέφτηκά για σένα ήταν ότι δε σε σκέφτηκα καθόλου καριόλα.

Όλα αυτα που φανταζόμαστε να ηταν πραγματικότητα, και η πραγματικότητα να ταν η φαντασία.

21/01/21
Έγινες αυτός που ήθελες αγόρι μου; Στον …ούτσο σου. Τουρου ρου ρου του ρουρου

22/02/21
Πάμε γι άλλα μωρέ μαλάκα. Πάμε για το όνειρο.

13/6/21
Πάμε για το ριμπουτ μωρη τρέλα. Πάμε για την αλλαγή. Όσοι πλήγωσαν θα πληγωθούν. 3 βήματα είναι, τα 2 έγιναν.

13/12/21

nothing here. this is is not your diary, bitch

27/5/22

Δεν θυμάμαι καν τη μορφή σου πλέον μωρη γαμιόλα. Είμαι αλλού. Πόρνη. Εκεί που είμαι δε σε βλέπω καν.

29/8/22

29/8/22

Είμαι εδώ, έτοιμος να μοιράσω πόνο.

Σε όσους δεν πίστεψαν, σε όσους ειρωνεύτηκαν, σε όσους κορόιδεψαν, σε όσους τα βρήκαν όλα έτοιμα.

Αυτή η χρονιά θα είναι η καλύτερη από όλες.

Η χρονιά που πρεπει να αρχισω να ζω οπως θελω εγω. Πένθος, ομολογία, διόρθωση, ανάσταση.

Θα βγω ζωντανός μέσα από τον τάφο που άλλοι έχτισαν για μένα.

Θα έρθω ξανά.

Απο μια ζωη που δεν αποφασισα, δεν εφταιξα, πληγωθηκα, εμεινα στην ακρη για να φανουν οι αναξιοι.

Εμεινα στην ακρη χωρις να ειναι η επιλογη που ηθελα.

Πονεσα, εκλαψα, υπεφερα, αντεξα, ξαναεπεσα, σηκωθηκα και μ εριξαν, τα καταφερα και ειρωνευτηκαν.

Απο εκει θα ερθω, απο τα υπογεια της ψυχης μου, εκει με εχω κλειδωσει, εκει ειμαι για χρονια, μονος, να ποναω να κλαιω χωρις δακρυα.

Απο εκει θα επιστρεψω να παρω αυτο που μου ανηκει.

Απο εκει που μεχρι πριν λιγα χρονια εμοιαζε πως θα ειναι η παντοτινη μου κατασταση.

Θα τα αλλαξω ολα, θα διωξω τον πονο, θα βρω δακρυα χαρας να γεμισω τα ματια μου αυτη τη φορα, θα γκρεμισω ολα τα εμποδια, θα ελευθερωθω, θα σπασω τα δεσμα, θα σκοτωσω τον παλιο μου εαυτο.

Θα με αφησω ελευθερο.

Και θα ερθω.

Θα ερθω. Θα ζησω, θα κανω τον πονο δυναμη.

Θα βρω το παιδι που κλειδωσα μεσα μου και θα το αφησω ελευθερο.

Θα συνεχισω απο εκει που εμεινα.

Θα πεταξω ψηλα, τοσο που να μη τους βλεπω, τους σιχαινομαι.

Θα το κανω για μενα. Ας ειναι η πρωτη φορα. Ποτε, ποτε, ποτε, παντα για τους αλλους. Ας ειναι η αρχη.

Όσοι πλήγωσαν θα πληγωθούν. Πρέπει να συνεχίσω τα βήματα. Πάμε για το ριμπούτ, αυτή τη φορά θα γίνει.

../11/97

Σε νοιώθω στο touch. Είσαι εδώ, περνάμε καλα. Δε φοβάμαι τίποτα. Μόνο εσένα.

22/01/24

Ακόμα στο πένθος. Στάσιμα βήματα. Γρήγορη σιωπή. Το δεύτερο, το πιο δύσκολο βήμα. Δρόμος που πάει στο πουθενά. Αδιέξοδο που αν το περάσω πάω παντού.

Δεν ξέρω αν πρέπει να τους διαλύσω πρώτα.

Να μάθω τι έχει ειπωθεί. Τι είναι γραμμένο. Τι είναι δεδομένο. Πως θα ξαναγράψω το όνειρο?

Είσαι μια φίλη τώρα. Αυτό ήσουν πάντα. Η δουλειά σου τελειώνει εδώ. Σα τη φλόγα που σβήνει.